ΛΙΘΙΑΣΗ

Σχηματισμός λίθων στο ουροποιητικό

Η λιθίαση είναι η τρίτη συχνότερη πάθηση του ουροποιητικού μετά τις ουρολοιμώξεις και τις παθήσεις του προστάτη. Οι λίθοι του ουροποιητικού χωρίζονται σε αυτούς που είναι φλεγμονώδους αιτιολογίας, σε αυτούς που δεν ευθύνεται η φλεγμονή για τη δημιουργία τους, σε αυτούς που είναι αποτέλεσμα φαρμακευτικής αγωγής και σε αυτούς που είναι γενετικής αιτιολογίας.

Το συχνότερο σύμπτωμα είναι ο κολικός του νεφρού (δυνατός πόνος στον πάσχοντα νεφρό), που αν δε περάσει μόνος του, μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή στα επείγοντα κάποιου νοσοκομείου για θεραπεία.
  
Ένας ασθενής, που θα εμφανίσει λιθίαση και θα αντιμετωπισθεί γι’ αυτή, έχει 50% πιθανότητες να ξαναδημιουργήσει λίθο.
  
Η διάγνωση γίνεται με εργαστηριακές (γενική ούρων) και απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία, ενδοφλέβιος πυελογραφία).
  
Η θεραπεία μπορεί να είναι από μια απλή φαρμακευτική αγωγή ή εξωσωματική λιθοτριψία, μέχρι και ακόμη να χρειαστεί να οδηγηθεί ο ασθενής στο χειρουργείο για επεμβατική αφαίρεση του λίθου. Στην τελευταία περίπτωση, ανάλογα με την εντόπιση του λίθου (νεφρός ή ουρητήρας), αποφασίζεται και ο τρόπος προσπέλασης και αφαίρεσης ή κατακερματισμού του λίθου.
  
Τα τελευταία χρόνια, με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι ουρολόγοι έχουν πολύτιμα εργαλεία στα χέρια τους, όπως το Laser, οι υπέρηχοι και τα κρουστικά κύματα (Lithoclast).